دکتر رفیع کافیه
خاطره‌نویسی در ایران و جهان سابقه‌ای طولانی دارد. معمولا کسانی اقدام به نگارش خاطرات خویش می‌کنند که کارهای مهمی انجام داده‌باشند. از قدیمی‌ترین خاطره‌نویسی‌ها می‌توان به کتاب “خاطرات سقراطی” اثر گزنفون شاگرد سقراط اشاره کرد که به فارسی هم ترجمه شده‌است.
در عصر حاضر بسیاری افراد، به ویژه سیاستمداران، به نوشتن خاطرات خود علاقه نشان داده‌اند. “خاطرات ژنرال دوگل” از جنگ جهانی دوم و جنگ فرانسه و آلمان نمونه‌ای از این خاطرات است.
بعضی خاطرات صرفا جنبه تاریخی دارند و از نظر ادبی چندان ارزشمند نیستند اما بعضی از خاطرات ضمن ارزش تاریخی، جنبه ادبی و شیوه نگارش قابل تاملی دارند.
در ایران کتاب خاطرات “حاج سیاح”، که خاطرات وی از سفر به اروپاست، از هر دو وجهه ادبی و تاریخی برخوردار است. خاطرات یحیی دولت‌آبادی به نام “حیات یحیی” نیز که شامل خاطرات خانوادگی و مسافرت به اروپاست، نمونه دیگری از خاطره‌نویسی است که واجد جنبه‌های تاریخی و ادبی می‌باشد.
خاطره‌نویسی در دوره قاجار و پهلوی از فراوانی و تنوع زیادی برخوردار است که هر یک در بردارنده اطلاعات و خاطرات روشنگر، از رویدادهای مختلف در این دوره‌ها هستند.
دوست عزیز و گرانقدرم دکتر #سعید_میرسعیدی به تازگی دومین اثر خود را در زمینه تاریخ دندانپزشکی منتشر کرده‌است. او در کتاب “صد روایت کوتاه از دندانپزشکی در تاریخ ایران” با استخراج خاطرات دندانپزشکی از منابع متنوع مجموعه‌ای خواندنی را در اختیار علاقمندان قرار داده‌است.
این اثر پس از کتاب “دندانپزشکی به روایت تاریخ ایران” دومین کتابی است که در آن به موضوعات جذابی از عمق تاریخ ایران پرداخته شده‌است.
آن چه آثار دکتر میرسعیدی را برجسته و ارزشمند می‌سازد تلاش وی در جستجو و معرفی برگ‌هایی از تاریخ دندانپزشکی ایران در میان منابع تاریخ عمومی است که سال‌ها در دسترس همگان بوده ولی تا امروز کسی به جمع‌آوری و انتشار مجزای آن همت نگماشته‌است. این اثر ارزشمند گام مفید و موثری در به تصویر کشیدن تاریخ دندانپزشکی محسوب می‌شود.
این دو کتاب برای کلیه دندان‌پزشکان و پژوهشگران تاریخ دندانپزشکی و همچنین عموم علاقمندان به تاریخ منبع مطالعه مستند و جذابی خواهد بود.
کتاب صد روایت کوتاه اولین اثر از دفتر پژوهش‌های تاریخ پزشکی و دندانپزشکی است که توسط انتشارات دندانه به زیور طبع آراسته گردیده‌است.
دکتر رفیع کافیه خاطره‌نویسی در ایران و جهان سابقه‌ای طولانی دارد. معمولا کسانی اقدام به نگارش خاطرات خویش می‌کنند که کارهای مهمی انجام داده‌باشند. از قدیمی‌ترین خاطره‌نویسی‌ها می‌توان به کتاب “خاطرات سقراطی” اثر گزنفون شاگرد سقراط اشاره کرد که به فارسی هم ترجمه شده‌است. در عصر حاضر بسیاری افراد، به ویژه سیاستمداران، به نوشتن خاطرات …
