پژوهشگران انگلیسی در بررسی جدید خود توانستند در یک کهکشان دوردست آثاری از «فلوئور» (Fluorine) پیدا کنند.
به گزارش سی‌ان‌ان، ستاره‌شناسان برای نخستین بار، این عنصر را در یک کهکشان شناسایی کرده‌اند که ۱۲ میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد.
ماکسیمیلیان فرانکو (Maximilien Franco)، پژوهشگر دانشگاه هرتفوردشایر انگلستان گفت: «همه ما درباره فلوئور می‌دانیم زیرا خمیردندانی که هر روز از آن استفاده می‌کنیم، حاوی همین ماده در قالب فلوراید است. ما پیش از این حتی نمی‌دانستیم که کدام نوع از ستارگان، بیشترین فلوئور را تولید می‌کنند.»
عناصری که در سراسر منظومه شمسی ما، روی زمین و حتی در بدن ما یافت می‌شوند، از هسته ستارگانی سرچشمه می‌گیرند که آن‌ها را طی انفجارهای ستاره‌ای رها می‌کنند اما چگونگی ایجاد فلوئور در این ستارگان، به صورت یک راز باقی مانده بود.
پژوهشگران از آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما یا آلما (ALMA) در شیلی استفاده کردند تا فلوئور را در یک کهکشان ستاره‌زای بسیار دور شناسایی کنند.
ستاره‌های غول‌پیکر منشاء احتمالی فلوئور
بررسی‌ها نشان داد که فلوئور به صورت هیدروژن فلوئورید در ابرهای گازی کهکشان موسوم به “NGP-190387” وجود دارد. نور این کهکشان، بیش از ۱۲ میلیارد سال سفر می‌کند تا به ما برسد. به همین دلیل ستاره‌شناسان، کهکشان را تقریباً هنگام ۱.۴ میلیارد سالگی آن مشاهده کردند.
تصویر ثبت‌شده، هسته درخشان یک ستاره «ولف– رایه (Wolf-Rayet) » را نشان می‌دهد که با ماده‌ای احاطه شده که توسط خود ستاره بیرون رانده شده است.
به گفته پژوهشگران، ستارگانی که فلوئور را در سراسر کیهان رها می‌کنند، احتمالاً زندگی سریعی داشته و در جوانی از بین رفته‌اند. این پژوهش، ستاره‌های ولف–رایه را به‌عنوان منشأ احتمالی نشان می‌دهد. این ستاره‌های تکامل‌یافته، جرم زیادی دارند اما تنها برای چند میلیون سال زنده می‌مانند.
تنها برخی از ستارگان بزرگ با نزدیک شدن به پایان عمر خود، به ولف–رایه۱ تبدیل می‌شوند. این مرحله، چند صد هزار سال زمان می‌برد اما این مدت زمان در مقایسه با طول عمر یک ستاره، بسیار کوتاه است. از هر صد میلیون ستاره، تنها یک ستاره آن‌قدر بزرگ است که به ولف–رایه تبدیل شود.
پژوهشگران تا پیش از این گمان می‌کردند که ستاره‌های ولف–رایه، منبع احتمالی فلوئور هستند اما این تشخیص مستقیم، اکنون گمان آن‌ها را تائید می‌کند. فرانکو گفت: ما نشان داده‌ایم ستاره‌های ولف–رایه که از بزرگ‌ترین ستاره‌های شناخته شده هستند و می‌توانند با رسیدن به پایان عمر خود، به شدت منفجر شوند، به نوعی به ما کمک می‌کنند تا سلامت دندان‌ها را حفظ کنیم.
این پژوهش، در مجله “Nature Astronomy” به چاپ رسیده است./ ایسنا
- ستارگان ولف-رایه (به انگلیسی: Wolf-Rayet stars) ستارگانی بسیار پرجرم یعنی با جرم بالای ۲۰ جرم خورشید هستند. آنان همچنین بسیار روشن و داغ‌اند و از این رو توجّه اخترشناسان را جلب کرده‌اند و به دلیل روشنایی زیاد خود یکی از گونه‌های فراغول‌ها هستند. طیف این ستارگان نیز غیرعادی است و این خود یکی از عواملی است که آنان را از دیگر ستارگان آسمان جدا می‌سازد. (ویکی‌پدیا)
پژوهشگران انگلیسی در بررسی جدید خود توانستند در یک کهکشان دوردست آثاری از «فلوئور» (Fluorine) پیدا کنند. به گزارش سی‌ان‌ان، ستاره‌شناسان برای نخستین بار، این عنصر را در یک کهکشان شناسایی کرده‌اند که ۱۲ میلیارد سال نوری با زمین فاصله دارد. ماکسیمیلیان فرانکو (Maximilien Franco)، پژوهشگر دانشگاه هرتفوردشایر انگلستان گفت: «همه ما درباره فلوئور می‌دانیم …
