
با تعطیلی تنها مرکز دندانپزشکی برای زنان معتاد و مبتلا به اچآیوی، مسئول کمیته نیکوکاری جامعه دندانپزشکی ایران میگوید این افراد دیگر محلی برای مراجعه ندارند
سرگردانی زنان آسیبدیده برای درمان دندانپزشکی
روزنامه همشهری در شماره چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۰ بدون اشاره به نام موسسه «خانه خورشید» و انحلال اجباری آن و بنیانگذار و مدیر موسسه، خانم «لیلا ارشد» خبر از سرگردانی زنان معتاد و +HIV در تهران برای دریافت خدمات دندانپزشکی داد. متن این گزارش را بخوانید:
تنها مرکز دندانپزشکی که به زنان معتاد، مبتلا به اچآیوی و درگیر آسیبهای اجتماعی خدمات ارائه میکرد، ۲ماه است فعالیتاش را متوقف کرده؛ مرکزی که در یکی از مؤسسههای دروازه غار فعال بود و از ۶۰روز پیش که ماجرای تعطیلی آن مرکز مطرح شد، یونیتهای دندانپزشکی اهدایی را به مرکز دیگری منتقل کرد تا به کودکان خدمات دندانپزشکی ارائه دهد. خدمات دندانپزشکی به این زنان، موضوعی است که با تعطیلی یکی از موسسههایی که در زمینه زنان آسیبدیده کار میکرد، تبدیل به موضوع نگرانکنندهای شده است. گفته میشود زنان معتاد، مشکلات زیادی با دندانهایشان دارند؛ دندانهای خراب و دهان خالی از دندان، همواره آنها را به سمت موادمخدر کشانده یا فرصتهای شغلی زیادی از آنها گرفته است. حالا عمر ۵ساله مرکز دندانپزشکی این موسسه هم تمام شد. رضا بیاتموحد، مسئول کمیته نیکوکاری و مسئولیت اجتماعی جامعه دندانپزشکی ایران است. گروهی که بهطور حرفهای و تیمی از سال۸۰ فعالیتاش را شروع کرد و حالا با نزدیک به ۱۰۰دندانپزشک در ۷مرکز بهطور داوطلبانه خدمات دندانپزشکی ارائه میدهند. مرکز دندانپزشکی دروازه غار هم توسط همین گروه از سال۹۵ کارش را شروع کرد و حالا ۲ماه است تعطیل شده.
مرکز دندانپزشکی خانه خورشید بهدلیل ارتباط با زنان آسیبدیده محل مناسبی برای ارائه خدمات به این افراد بود، بهطوریکه در پنج سال نزدیک به سه هزار زن معتاد یا مبتلا به اچآیوی یا درگیر سایر آسیبهای اجتماعی، تمام خدمات دندانپزشکی جز ایمپلنت داده شد. بیشتر مراجعهکننده به دندانسازی و درمان ریشه نیاز داشتند و در این مدت بیشتر از صد دست دندان برای این افراد ساخته شد
دکتر رضا بیاتموحد در گفتوگو با همشهری، توضیح بیشتری درباره فعالیتهای این مجموعه برای زنان آسیبدیده از اعتیاد و اچآیوی، میدهد: «جامعه دندانپزشکی ایران زیرشاخههایی دارد که یکی از آنها کمیته نیکوکاری و مسئولیت اجتماعی است؛ این کمیته همواره دنبال مراکزی است که بتواند خدمات دندانپزشکی به افراد خاص ارائه دهد، همین حالا هم در مراکزی ازجمله بیماران مبتلا به صرع یا کودکان کار و معلول و… فعالیت میکند. کار با زنان آسیبدیده هم از ۵سال پیش با مطبی مجهز از نظر امکانات و تجهیزات استریلازیاسون شروع شد که با توجه به نزدیک شدن به زمان تعطیلی این موسسه، مرکز دندانپزشکی آن هم فعالیتش را از حدود ۲ماه پیش متوقف کرده است.» براساس اعلام او، قبل از این، مرکزی وجود نداشت که بهطور ویژه در این زمینه فعالیت کند. البته ممکن است وزارت بهداشت در این زمینه اقداماتی کرده باشد. او در توضیح بیشتر میگوید: «این مرکز بهدلیل ارتباط با زنان آسیبدیده محل مناسبی برای ارائه خدمات به این افراد بود، بهطوریکه در ۵سال نزدیک به ۳هزار زن معتاد یا مبتلا به اچآیوی یا درگیر سایر آسیبهای اجتماعی، تمام خدمات دندانپزشکی جز ایمپلنت داده شد. بیشتر مراجعهکننده به دندانسازی و درمان ریشه نیاز داشتند و در این مدت بیشتر از ۱۰۰دست دندان برای این افراد ساخته شد.»
بیماران مبتلا به اچآیوی همواره بیشترین مشکل را در مراجعه به مراکز دندانپزشکی دارند. آنها زمانیکه بیماریشان را اعلام میکنند، معمولا با برخوردهای نامناسبی مواجه میشوند و کار درمانشان انجام نمیشود. بیاتموحد هم به این موضوع اشاره میکند و میگوید که یکی از دلایل راهاندازی چنین مراکزی مشکلاتی است که این افراد با آن مواجهاند: «برخی از پزشکان که کار دندانپزشکی را برای این افراد انجام میدهند، معمولا برای آخر وقت به آنها، نوبت ویزیت میدهند که بعدش بیماری نباشد، اما در بیشتر مواقع اصلا آنها را پذیرش نمیکنند، به همین دلیل تعداد زیادی از این افراد بدون اعلام بیماری به مراکز دندانپزشکی مراجعه میکنند و خیلی وقتها از ظاهر افراد نمیتوان متوجه ابتلا یا اعتیادشان شد.» بهگفته او اصل بر این است که تمام تجهیزات و ملزومات دندانپزشکی پس از مراجعه هر نفر بهطور کامل ضدعفونی شود، یعنی هر بیماری باید از نظر دندانپزشک مبتلا به اچآیوی باشد و تمام کارهای ضدعفونی برایشان انجام شود، اما به هر حال بهدلیل نوع کار، خطراتی وجود دارد؛ هپاتیت بی و اچآیوی، ۲خطری است که دندانپزشکان در معرض آن قرار دارند و به سرعت هم منتقل میشود.
دکتر رضا بیاتموحد میگوید: «از میان مراجعهکنندگان، افرادی بودند که از طریق همسرانشان مبتلا به اچآیوی شدهاند و بیشترشان هم همسرشان را از دست داده بودند. از میان مراجعهکنندهها، دخترانی هم داشتیم که در سن بسیار کم مثلا ۱۱سالگی مادر شده و بیماری را از همسرشان گرفته بودند.» بهگفته بیاتموحد، با توقف فعالیت این مرکز، تمام تجهیزات به خیریه دیگری که برای کودکان فعالیت میکند، منتقل شده و قرار است خدمات دندانپزشکی برای این افراد انجام شود:« با تعطیلی آن موسسه، ما دیگر نمیتوانیم به این زنان دسترسی داشته باشیم، به هر حال آنجا با این زنان در ارتباط بودند، پزشکان بدون مرز آنها را ویزیت میکردند و بعد به ما ارجاع داده میشدند. دسترسی به آنها دیگر نمیتواند مانند گذشته باشد.»
او با اعلام اینکه، خدمات دندانپزشکی برای این زنان آنقدر مهم بود که برخی برای درست کردن دندانهایشان از زندان مرخصی میگرفتند و میآمدند:« دنداندرد میتواند یکی از دلایل شروع مصرف و حتی بازگشت به مصرف موادمخدر پس از بهبودی باشد، اغلب این افراد از نظر فرهنگی ضعیف هستند و توجه چندانی به مسئله بهداشت دهان و دندان ندارند. بیش از همه هم دندانهای جلویی فک بالاست که بهدلیل مصرف موادمخدر، از بین میرود و این مسئله بهویژه برای زنان، بسیار مسئلهساز بود، چرا که کاملا چهره آنها را تغییر میداد. زمانیکه برای این افراد دندان ساخته میشد، روی شخصیت و روحیهشان بسیار تأثیر داشت و فرمی بهصورتشان میداد.» بهگفته او، انجمن احیای ارزشها هم در زمینه بیماران مبتلا به ایدز(اچآیوی) فعالیت میکند اما آنها مرکزی برای ارائه خدمات دندانپزشکی برای این بیماران ندارند و بیمارانشان را به آن موسسه میفرستادند: «قبلا اطلاع داشتم که مرکزی در قلعهمرغی به مردان مبتلا به اچآیوی، خدمات دندانپزشکی ارائه میکرد که ظاهرا تنها مربوط به کشیدن دندان بود و مرکز ویژهای مانند آنچه در دروازه غار بود، وجود نداشت.»
با تعطیلی تنها مرکز دندانپزشکی برای زنان معتاد و مبتلا به اچآیوی، مسئول کمیته نیکوکاری جامعه دندانپزشکی ایران میگوید این افراد دیگر محلی برای مراجعه ندارند سرگردانی زنان آسیبدیده برای درمان دندانپزشکی روزنامه همشهری در شماره چهارشنبه ۱۸ اسفند ۱۴۰۰ بدون اشاره به نام موسسه «خانه خورشید» و انحلال اجباری آن و بنیانگذار و مدیر …