دکتر محمد حسین خرسندی
نایب رئیس انجمن صنفی کارفرمایی استان گیلان
از زمان تاسیس نخستین تشکل صنفی کارفرمایی در کشور و مسیری که در آنزمان بسیار ناشناخته و شاید هم غیر لازم جلوه می نمود مدت تقریبا زیادی میگذرد. در خلال این سالها تشکل های مشابهی در سایر استان ها بنا گردید که اخرین انها در پایتخت، با قرار دادن مهم ترین مرد دندانپزشکی کشور در هیئت مدیره خود نشان سمبلیکی از این واقعیت مسلم داشت که جامعه دندانپزشکی را گریزی از پذیرش و عمومی کردن چنین تشکل هایی نیست!
بر اساس قانون تاسیس تشکلهای صنفی کارفرمایی، چنانچه پنج تشکل مشابه اراده کنند میتوانند یک کانون صنفی کارفرمایی بنا نهند که صد البته قدرت تصمیم گیری و اجرایی را در حوزه مربوطه افزایش داده و صیانت و پیگیری بیشتری از مطالبات گروه هدف را بعمل می آورد.
در عین حال – و مثل همه موارد مشابه – طی شدن این مسیر اگر چه برای همکاران ناظر از بیرون ممکن است خیلی سریع و حتی پدیده ای خلق الساعه جلوه کند اما گروه موسس و اعضای هیئت مدیره حرف ها و گلایه های زیادی از سختی مسیر برای گفتن دارند که احتمالا کمتر مجالی برای واگویی و شاید چاره جویی داشته اند.
شاید یکی از بنیادی ترین مضامین در این مورد بحث فرهنگ سازی باشد. اینکه با وجود این تعداد تشکل علمی رنگ و وارنگ و نظام پزشکی قدر قدرت که در هر شهر و دیاری شعبه ای و اختیاراتی دارد دیگر چه نیاز برای تشکلی دیگر و لاجرم هزینه های سرباری اضافی که باید – مستقیم و یا غیر مستقیم – از جیب همکاران پرداخت گردد ؟
مگر اینهایی که هستند چقدر در داستانهای تحمیل شده و تحقیر کننده مالیات و تعرفه و عوارض و و و موثر بوده اند که این یکی باشد؟
پاسخ ساده و اجمالی، احتمالا این خواهد بود که عدم توفیق تشکل های نامبرده را در ابتدا باید در اساسنامه غیر مرتبط با حوزه ها و ماموریت های صنفی جستجو کرد و اینکه تشکل های صنفی کارفرمایی بر اساس ماهیت و اساسنامه مربوطه میتوانند در یک ارتباط ارگانیک با نهادهایی چون دارایی، شهرداری، اداره کار و تعاون ،تامین اجتماعی و سایر نهادهای مرتبط به مسائل مبتلا به جامعه هدف ورود کرده و نتایج بهتر و متفاوتی حاصل کنند.
برای مثال باید عرض کنم که تنها از طریق چنین تشکلی است که جامعه دندانپزشکی میتواند نماینده ای در هیئت های تشخیص اداره کار … و یا هیئت های حل اختلاف اداره دارایی داشته باشد که این هر دو مهم در طول حدود پنج سال از حیات انجمن صنفی کارفرمایی استان گیلان عملی گشته است و بدیهی است که ثمرات تثبیت چنین جایگاههایی را باید در دراز مدت جستجو کرد.
حال در آستانه تشکیل جلسه احتمالی بین موسسین و هیئت مدیره های تشکلهای صنفی کارفرمایی دندانپزشکی کشور، جهت تاسیس کانون کشوری و اینکه چنین کانونی با دارا بودن ساز و کارهای مربوطه میتواند حتی به مسائل کلان تری از قبیل رایزنی برای داشتن نماینده ای در کمیته های منطقه ای تعیین تعرفه ورود کرده و حتی پیشنهاداتی برای تصویب مواد قانونی کمک کننده برای رفع موانع و مشکلات جامعه هدف داشته باشد امیدواریم که بزرگان و پیشکسوتان جامعه بزرگ دندانپزشکی حداکثر همراهی را برای تحقق این مهم بکار بندند و افتخار دیگری برای همکاران پر تلاش مان رقم بزنند.
دکتر محمد حسین خرسندی نایب رئیس انجمن صنفی کارفرمایی استان گیلان از زمان تاسیس نخستین تشکل صنفی کارفرمایی در کشور و مسیری که در آنزمان بسیار ناشناخته و شاید هم غیر لازم جلوه می نمود مدت تقریبا زیادی میگذرد. در خلال این سالها تشکل های مشابهی در سایر استان ها بنا گردید که اخرین انها …
