تدوین معیارهای ارزش‌یابی دانشکده‌های دندانپزشکی

برنامه اعتباربخشی دانشکده های دندانپزشکی در سال ۱۳۹۹ برای اولین بار آغاز شد و در گام اول، سامانه اطلاعات جامع دانشکده های دندانپزشکی راه اندازی و تمامی اطلاعات حوزه های مختلف دانشکده های دندانپزشکی در قالب اطلاعات کلی همانند برنامه های استراتژیک و برنامه های عملیاتی و اطلاعات جزیی توسط دانشکده ها در سامانه تکمیل شد.

در گام بعدی و در سال ۱۴۰۰ در سامانه جامع ارزیابی و اعتباربخشی موسسات و برنامه های آموزشی علوم پزشکی که بر اساس مصوبات کمیسیون ملی اعتباربخشی دانشگاه‌ها و دانشکده های علوم پزشکی و شورای گسترش دانشگاه‌های علوم پزشکی، تدوین و ایجاد شده بود، اطلاعات و مستندات دانشکده های دندانپزشکی بارگذاری شد.

هدف از راه اندازی این سامانه، ایجاد ساختاری نظام مند جهت جمع آوری اطلاعات و مستندات موسسات و برنامه های آموزشی علوم پزشکی به منظور شفاف سازی و استفاده در سیاستگذاری‌های کلان منطقه ای و کشوری برای توسعه متوازن کمی و ارتقاء کیفیت آموزش علوم پزشکی و ایجاد زمینه های تربیت نیروی انسانی توانمند براساس استانداردهای ملی و بین المللی در جهت ارتقاء کیفیت خدمات سلامت در سطح جامعه و نیز اعتباربخشی دانشکده های دندانپزشکی است.

سنجه های جدید به منظور ارزیابی دانشکده های دندانپزشکی در نشست شورای آموزش دندانپزشکی و تخصصی به تصویب رسید. دانشکده های دندانپزشکی در ۶ حوزه و توسط ۱۰۵ سنجه الزامی (پایه) و ۵۷ سنجه اختیاری (ارتقای کیفیت) و در مجموع ۱۶۲ سنجه ارزیابی می شوند.

نشانگرها به این معنی است که دانشکده های دندانپزشکی باید برای اعتباربخشی سنجه های استانداردهای پایه را داشته باشند و ارزیابان میزان وضعیت موجود در مقایسه با استاندارد می سنجند. این سنجه ها می تواند از «انطباق کامل، انطباق نسبی (بالای ۵۰ درصد)، تا حدودی انطباق (کمتر از ۵۰ درصد) و انطباق ندارد» متغیر باشد.

ضمن اینکه راهکارها یا برنامه دانشگاه برای ارتقای وضعیت در مورد این استانداردها و همچنین امکان نقد به استاندارد جهت ارایه بازخورد به وزارت بهداشت نیز وجود دارد.

این سنجه ها از تدوین برنامه آموزشی و وظایف اعضای هیات علمی تا عملکرد دانشجویان را در بر می گیرد.

دانشکده دندانپزشکی باید: رسالت و اهداف خود را در مورد آموزش دندانپزشکی عمومی، ضمن رعایت برنامه های مصوب، مقررات ناظر بر آموزش دندانپزشکی و کسب نظر دست اندرکاران، صاحب نظران و ذینفعان، تدوین و حداقل هر ۵ سال یکبار بازنگری کند.

۱. نشانگرهای حوزه برنامه آموزشی

* این ویژگی ها و توانمندی های شامل اعتقاد و تعهد به اصول الهی – اسلامی، مقررات کشوری و موازین اخلاق حرفه ای، مسئولیت پذیری در قبال سلامت دهان و دندان جامعه و افراد به عنوان هدف اصلی و وظیفه حرفه ای، مراعات مجموعه ابعاد جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی سلامت افراد در انجام وظیفه حرفه ای با توجه به مبانی و شواهد علمی ،همکاری گروهی در ارایه خدمات سلامت دهان و دندان و رهبری این خدمات در عرصه های مختلف نظام سلامت، ارایه طیف گسترده و کامل خدمات سلامت دهان و دندان (به جامعه، خانواده و فرد در راستای تحقق عدالت در سلامت)، رعایت الزامات، اولویت ها و محدودیت های منابع جامعه و نظام سلامت و در نظر گرفتن شرایط فردی، خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی افراد تحت مراقبت، آموزش به آحاد افراد جامعه و تبادل تجارب مربوط به روشهای ارایه خدمات سلامت به منظور ارتقاء سلامت در جامعه ، تلاش برای ارایه راههای گسترش سلامت و گرایش به عدالت در سلامت؛ آشنایی با فوریت های پزشکی و حوادث غیر مترقبه و مدیریت بحران؛ نگرش و مهارت پژوهش، خودآموزی و ارتقاء مستمر حرفه ای است.

۲. نشانگرهای حوزه هیئت علمی

۳. نشانگرهای حوزه منابع آموزشی و پژوهشی

۴. نشانگرهای حوزه مدیریت مالی و اجرایی

۵. نشانگرهای حوزه دانشجویی

۶. نشانگرهای حوزه ارزشیابی دانشجو

نشانگرهای ذیل هر استاندارد، به عنوان راهنمایی برای درک بهتر مفهوم و مصادیق استاندارد ارائه می شوند و دانشکده می تواند حسب مورد از برخی از این نشانگرها به عنوان سنجه های خودارزیابی استفاده کند.

برنامه اعتباربخشی دانشکده های دندانپزشکی در سال ۱۳۹۹ برای اولین بار آغاز شد و در گام اول، سامانه اطلاعات جامع دانشکده های دندانپزشکی راه اندازی و تمامی اطلاعات حوزه های مختلف دانشکده های دندانپزشکی در قالب اطلاعات کلی همانند برنامه های استراتژیک و برنامه های عملیاتی و اطلاعات جزیی توسط دانشکده ها در سامانه تکمیل …